บทที่ 186 งานที่ไม่ขอบคุณ

ความมืดกลืนลำแสงจากไฟฉาย ยูไรอาห์กวาดไฟฉายไปรอบๆ แต่ก็มองไม่เห็นอะไรเลย

เขาหรี่ตา พยายามมองลงไปเบื้องล่าง พอสายตาเริ่มปรับตัวได้ เขาก็พอมองเห็นเค้าโครงของอาคารต่างๆ ได้ลางๆ

ลมกระโชกหนึ่งพัดขึ้นมาจากเบื้องล่าง หอบเอากลิ่นดิน กลิ่นอับของฝุ่น และกลิ่นแปลกๆ ที่ไม่อาจบรรยายได้ติดมาด้วย

“ได้ยินอะไรไหม”...